| پايان نامه شيشه گري (فنون فروشندگي)
پايان نامه شيشه گري (فنون فروشندگي)
|
 |
| دسته بندي | كاربردي |
| فرمت فايل | doc |
| حجم فايل | 114 كيلو بايت |
| تعداد صفحات فايل | 79 |
پايان نامه شيشه گري (فنون فروشندگي)
مقدمه:
قديمي ترين نمونه ها از شيشه هاي دست ساز در خاورميانه پيدا شده است. باستان شناسان معتقدند كه سومريها در هزاره سوم قبل از ميلاد با شيشه، آشنايي داشته اند. گيرشمن بطريهاي شيشه اي زيادي از حفاريهاي معبد چغازنبيل به دست آورده است. از زمان هخامنشيان، شواهد اندكي براي استفاده كلي از شيشه در دست است. آثار شيشه اي كهن نشان مي دهد كه تا قبل از سده اول پيش از ميلاد، از شيشه فقط يه حالت توده اي استفاده مي كرده اند. با كشف اشياي شيشه اي زمان پارتها و ساسانيان مي توان گفت صنعت شيشه سازي در ايران رواج كامل داشته و از دو روش ساخت «دميدن در قالب» و «دميدن آزاد» استفاده مي شده است. از دوره سلجوقيان تا دوره مغول ظرفهاي شيشه اي بسيار زيبا با تزئينات مختلف به صورت مينايي، تراشيده يا با نقوش افزوده از كوره شيشه گران شهرهاي مختلف ايران بيرون مي آمد.
شيشه ماده‌اي است كه به دليل آرايش اتمي/ملكولي خاص خود حالت دارد ولي بر خلاف ديگر جامدها نيست. اين حالت هنگامي رخ مي‌دهد كه ماده مذاب قبل از رسيدن به به سرعت سرد مي‌شود.
تاريخچه توليد شيشه و كريستال در ايران
چنين به نظر مى‌رسد كه توليد شيشه در صدر اسلام داراى اهميت فنى و هنرى خاصى بوده است. پژوهشگران ابتدا جايگاه توليد اصلى شيشه را در مصر و سوريه مى‌دانستند؛ اما بعدها عراق و ايران نيز مبدأ شيشه‌گرى ذكر گرديدند. يكى از مراكز توليد و شيشه، در شرق ايران و به‌ويژه ايالت خراسان بود. البته در اين مورد اشياء باقى‌مانده به صورت تكه‌تكه هستند و بيشتر اين قطعات هيچ نوع زمينه‌اى براى ارتباط با منطقه‌ٔ خاصى را ارائه نمى‌دهند و تضمينى وجود ندارد كه آنها در محل‌هاى مكشوف خود توليد شده باشند. تزيين نيز در شيشه‌ها با روش‌هاى خاصى انجام مى‌شد؛ اما مهم‌تر از همه فن شيشه‌برى بوده است، كه با تكنيك سادە تراش قاشقى صورت مى‌گرفته و يا به صورت برجسته نماكار مى‌شده است.
